Pręgoszczur górski
Chrotomys whiteheadi[1] | |
O. Thomas, 1895[2] | |
Pręgoszczur górski na ilustracji z XIX wieku | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
pręgoszczur górski |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Pręgoszczur górski[4] (Chrotomys whiteheadi) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Pręgoszczur górski występuje w Kordylierze Centralnej, na górze Palali w górach Caraballo i na górze Anacuao w południowej części gór Sierra Madre, w północnej części wyspy Luzon, należącej do Filipin[5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1895 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Chrotomys whiteheadi[2]. Holotyp pochodził z Mount Data, na wysokości 8000 ft (2438 m), w Lepanto, w północnym Luzonie, w Filipinach[6].
Chrotomys whiteheadi wydaje się być najbliżej spokrewniony z Ch. gonzalesi i Ch. mindorensis[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Chrotomys: gr. χρως khrōs, χρωτος khrotos „kolor”; μυς mus, μυoς muos „mysz”[7].
- whiteheadi: John Whitehead (1860–1899), brytyjski podróżnik, kolekcjoner z Borneo w latach 1885–1888, Filipin w latach 1893–1896 oraz Hajnanu w 1899 roku[8].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 144–177 mm, długość ogona 95–133 mm, długość ucha 23–27 mm, długość tylnej stopy 35–42 mm; masa ciała 73–160 g[9].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Środowisko naturalne pręgoszczura górskiego stanowią lasy deszczowe zwrotnikowe i podzwrotnikowe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chrotomys whiteheadi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. Preliminary diagnoses of new mammals from Northern Luzon, collected by Mr. John Whitehead. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth series. 16, s. 161, 1895. (ang.).
- ↑ L. Heaney , Chrotomys whiteheadi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 266. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 486. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Chrotomys whiteheadi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-02-06].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 187, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 444. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 673. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).